Unutma ki insan çektiği sancı kadar doğurur kendini – Sinan Öztürk’ün kendi sesinden

Şair Sinan Öztürk’ün kendi sesinden “Unutma ki insan çektiği sancı kadar doğurur kendini” adlı şiiri…

Şimdi kar yağmıştır dağlarına
Ormanların sessizliği çökmüştür içine
Hani bir yaprak düşse yere incitir seni
Öyle kırılgan öyle baş başasın kendinle işte.

Çöldesindir bir damla su düşse
Belki o bile fazla gelecek sana
Bir kuş kanatlarını çırpsa kum fırtınası başlar
Öyle kırılgan öyle kendinle baş başasın işte.

Bedeninde dolaşan kanın sesini duyarsın
Coşkun ırmaklarda bir zamanlar akan hayatı
Bitip tükenmeyen seviciliğini duyumsarsın
Ve hatta bu ben miydim diyerek şaşarsın kendine.

O sen miydin diye şaştığın kendindesin şimdi
İçinde birikmiş derin pişmanlıklar ve keşkelerle
Yeniden doğmak için çekildiğin içindesin
Unutma ki insan çektiği sancı kadar doğurur kendini.

Şiir: Unutma ki insan çektiği sancı kadar doğurur kendini – Sinan Öztürk
Unutma ki insan çektiği sancı kadar doğurur kendini – Sinan ÖztürkŞair Sinan Öztürk’ün kendi sesinden “Unutma ki insan çektiği sancı kadar doğurur kendini” adlı şiiri…Şimdi kar yağmıştır dağlarınaOrmanların sessizliği çökmüştür içineHani bir yaprak düşse yere incitir seniÖyle kırılgan öyle baş başasın kendinle işte.Çöldesindir bir damla su düşseBelki o bile fazla gelecek sanaBir kuş kanatlarını çırpsa kum fırtınası başlarÖyle kırılgan öyle kendinle baş başasın işte.Bedeninde dolaşan kanın sesini duyarsınCoşkun ırmaklarda bir zamanlar akan hayatıBitip tükenmeyen seviciliğini duyumsarsınVe hatta bu ben miydim diyerek şaşarsın kendine.O sen miydin diye şaştığın kendindesin şimdiİçinde birikmiş derin pişmanlıklar ve keşkelerleYeniden doğmak için çekildiğin içindesinUnutma ki insan çektiği sancı kadar doğurur kendini.Sinan Öztürk Haziran 2020
Gepostet von Avrupa Demokrat am Samstag, 13. Juni 2020

Sinan Öztürk – Haziran 2020